Dialoq - Kovrəvıjij?

-Salam!  

-Salam.
Biraz fasilədən sonra..
-Buralısız? (kəndi nəzərdə tutur)
-Ne çı vraj nim..(Sözüm yarımçıq qaldı)
-Bəs burda necə?
-Nənəm çı vraje. (Üzündə qəribə bir ifadə var, sanki məni başa düşmür. Fikirləşdim ki, bəlkə də dili bilmir, ona görə başqa cür davam etdim.) Kəndimizə gəlmişdim, nənəmin babamın yanına.
-Həə. Mən də bacımın yanına gəlmişdim. Necədi sizcə bura, xoşunuza gəlir?
-Əlbəttə! Çox sevirəm Talışı. Havası, suyu, insanlarını. Doğmadılar mənə.
-Hmm.
(Biraz fasilə)
Birdən dayım dilləndi.
-Çı rə oqardiş? Pəynə noməyş?
-Ha nıznəme mande iyo. Bışom bəştə kə..
Təəccübləndim. Demək dili bilirmiş. Qeyri-iradi baxışlarım üzünə zilləndi. Yəqin ki, bunu hiss elədi və yenə mənlə söhbətə başladı.
-Bakıda yaşayırsız? 
-Ha.
-Çoxdan orda qalırsız?
-Az əyo nənəko bıəm.
(Nəhayət ki, mən istəyən oldu. Xanım mənimlə talışca danışmaq qərarına gəldi)
-Ivrə bəçımi xoş omədəni. Dı ruj zu-bəlonən mandem. Həyf ni çəmə tərəf. Qıyəjon itəhərin e. (Narazı bir mimika) Co curə odəmin. Əvon vindeyəsə sıxılmış(məhz belə ifadə etdi) bedəm. 
Mən artıq onu dinləmək istəmirdim. Sadəcə hörmətsizlik olmasın deyə ara sıra kiçik cavablar verdim. Söhbət bitəndən sonra hər ikimiz mənzil başına qədər susduq.
In sohbətiko bəmı ikərən aydın bı ki, hələ ən Tolışon dılədə ''qıyəj'' , ''tolışıj'' , ''bandoj'' çəvrəj çıvrəj sıxanon hestın. Ve təəssuf..


GÜLYA  ƏBİLOVA