Qəzəl

Bəxtiyar Ruşin 16. 04. 2015

Talış qızlarının hüsnü can alandır,
Dərdsiz biganələri dərdə salandır.

Gördükdə onların zülfi-qarələrin siz,
Çaşıb, bircə deməyin,” şahmar ilandır”!

İllər keçdikcə qocalar özü dünya;
Onların lətafəti çətin solandır.

Hər yerin,hər xəlqin öz gözəlləri var,
Bu gözəllərdən özgə, bəlkə yalandır!

Mən zövq aldım onların rəna üzündən,
Deyin, by fani dünya kimə qalandır?

Ömrü eşq odunda yanmaqda keçən kəs,
Bir talış afətinə aşiq olandır.

Saqi, lütfünlə tez doldur badələri,
Gözləməyək, badəmiz nə vaxt dolandır!

Qəlbimizi qarət edib bivəfalar,
Yoxsa ,bilmirsən eşq evimiz talandır?!

Bir vəfasız Ruşini saldı fəğanə,
Onun qəmli gözləri yenə nalandır.

İzahlar: Zülf-saç; Şahmar-iri zəhərli ilan;
Lətafət-zəriflik,incəlik; Rəna-gözəl;
Fani-axırı puç,müvəqqəti; Afət-bəla, fəlakət;
Saqi-şərab paylayan (klassik ədəbiyyatda);
Talan- qarət, soyğun; Fəğan-nalə,fəryad;
Nalan- ağlayan,inləyən.